Den Hues

Gudde Moien,

meeschtens a bal iwwerall gëtt den Hues eben als Hues bezeechent, oft dann och mol an enger aner dialektaler Variant.

Den Henri Klees huet awer och a sengem Buch zu den Luxemburger Tiernamen (1982) all méiglech aner Bezeechnunge fir den Hues gesammelt. Dorënner fannt der zum Beispill (op der Säit 63) (d’Orthografie ass hei gréisstendeels déi aus der Publikatioun vum Här Klees):

Bamschieler oder Beemschieler, Duckelchen oder Duckeler, Kabesdéif, Langur (zu Wuelessen);  Männchen: Bock, Huesemännchen, Rammeler a Ritt;

An dann nët ze vergiessen de Lampert am Rénert.