0
0

Ech sinn op der Sich no der Etymologie vum Wuert „Pëggi“. Dat si jo bekanntlech ons belsch Noperen. Mais wou kënnt dat Wuert eigentlech hier?

  • Myriam
    et kënnt wuel aus dem Wallouneschen: peket = genièvre = jenever = Wakelter: d’Belsch hunn de Wakelterschnaps gär (wéi och d’Hollänner) a si sech duerfir déi Kärercher plécke gaangen … piqueurs de peket … Dat huet mir op alle Fall den Alain Atten verzielt an ech hunn de „peket“ och an engem wallouneschen Dixionär :-) fonnt.
0
0

D’Etymologie huet sech lo duerch Mathëllef vun eiser Lieser geléist: Merci, Myriam.

D’wallounescht Wuert fir Wakelter, jee no Schreifweis peket, pékèt oder pèkèt ass d’Basis fir lb. Peggi. Kuckt och hei.

0
0

Och dat ass eng Expressioun, déi wahrscheinlech net besonnesch fein ass. Mee bon, se kënnt alt vir. Allerdéngs ass d’Origine onkloer. D’LWB seet nëmmen:

Pëggi, Peggi, Pécki (Pl. Pëggien, Peggien, Péckien) M.: «Spottname für Belgier» — pleon.: sou e belsche P. — cf. Zillebäcker.

Aller Wahrscheinlechkeet no ass et kee germanescht Wuert, dat d’Basis bilt, eventuell e wallounescht Wuert (?).

Showing 2 results
Your Answer

Please first to submit.