Wéi eng Spréchwierder ginn et mat 'Moschtert'?

Bonjour,

d‘Luxemburger Wörterbuch (1950-1977) kennt déi heie Spréchwierder a Riedensaarten:

• wat hëlleft de Moschter(t), wann ech kee Fleesch hun
• hie muss ëmmer nach mat séngem Moschter(t) gefuer kommen (seinen Senf dazu geben)
• en huet fir alles säi Moschter(t) (er hat alles zu bemängeln)
• e läit am Moschter(t) (seine finanzielle Lage ist mißlich)
• engem Moschter(t) bei d’Biffdecke gin (jem. prügeln)
• e koum wéi Moschter nom d’Rëndflääsch (zu spät)
• E wääss, wou (de) Baartel de Moschter(t) (auch: Moscht, Most) höllt (er weiß etwas, das andere nicht wissen) [sou och schonns am Lexikon der Luxemburger Umgangssprache (1847) an am  Wörterbuch der Luxemburger Mundart (1906)]
• beileiwe kee Schnaps, Kéis, Moschtert (kommt gar nicht in Frage)

(D’Beispiller sinn an der Orthographie vum Luxemburger Wörterbuch, déi deelweis net méi der haiteger entsprécht.)

Flott ass och d’Interjektioun zackermoschtert.

‚t kann een dovun ausgoen, dass net méi all déi Spréchwierder am aktuelle Gebrauch sinn.

Den LOD féiert iwwregens just d’Form Moschter op. D’Form Moschtert kënnt haut awer och nach vir, awer wuel méi seelen.