infoDesk - Är Fro iwwert d'Lëtzebuergescht

Op franséisch „le glossaire“, op däitsch „das Glossar“. Eigentlech ginn ech deem Wuert an enger Iwwerschrëft keen Artikel, awer wéi wier deen da richteg? de Glossaire – d’Glossar?

Moien, mir sin ob der Sich nom Ursprung vum Molbam. Dat si Grenzbeem fir land- oder forstwirtschaftlech Parzellen ofzegrenzen, dei ganz oft e puer honnert Joer al kënnen ginn. Je nodeem gi se Grenzbam, Molbam oder och Kuescht genannt. Mir huelen un, dass et eppes mat „ob Hol a Mol“ ze dinn huet, mee wouhir deen Ausdrock kënnt, wësse mer och net.

Et hunn mech schon e puer Leit gefrot, wéisou ech beim Verb kréien (bekommen) an der 2. Persoun Pluriel dir kréit a kréit dir soen, an net dir krit. Ech weess, et net. Ass dat eng alternativ Conjugaisoun oder hunn ech mir eppes Falsches ugewinnt?

Seet een „d’Festung schläifen“ oder „…schleefen“ a wat ass den Ursprong vun deem Verb?

Mir hunn an der Schoul ďFréijoersblummen duerchgeholl, an ech hat e Bild vum „Buschwindröschen“ (dt) mat derbäi. Eng fréier Kollegin huet mir gesot, dat wier ďKéisblumm. Elo huet haut eng aner Kollegin gesot, si wier net averstan domadder. D’Kéisblumm wier eng aner. Effektiv hunn ech am LWB fir ďKéisblimmchen „Wiesenschaumkraut“ oder „weiße Osterblume&[…]

Wuer – wouhin oder wou ? Ass dat nëmmen e Gefill oder héiert een just nach “wou” wann d’Leit no enger Plaz oder Richtung froen? Eigentlech wier et jo esou, datt d’Adverb “wuer” (oder säi Synonym “wouhin”) ëmmer da gebraucht misst ginn, wann een no enger Richtung freet (wuer gees Du hin?) a “wou” dann, wann et ëm eng Positioun geet (wou bass Du drun?). Kann een dat eventuell duerch d’Germ[…]

Ech sinn op der Sich no enger „Définitioun“ vun dem Wuert „Uecht“. Dësen Numm kennt op ville Plazen am Land erfir awer, wat heecht dat Wuert „Uecht“ genee? Wat bedeit et? Acht? Ech wees et net!! Op meng Froerei, lenks a riets, hunn ech bis elo nach keng richteg Äntwert kritt. Wann der mer do kéint eng Explikatioun ginn wier ech ganz frou. Dat et ee Flo[…]

Ech interesséiere mech fir d’lëtzebuergesch Sprooch, a stelle mir ëmmer Froen iwwert hire Gebrauch. Et heescht am Däitschen: Das Hilfsverb „sein“ benutzt man, wenn das Verb: Bewegung des Subjekts von A nach B: „kommen“, „gehen“, „laufen“, „springen“, „ziehen“ ausdrückt (http://deutsch.info/de/grammar/perfekt#sthash.Bk80ydBI.dpuf) Dat gëllt jo och am Lëtzebuergeschen. Awer firwat heesch[…]